Ανακοινώθηκε πλέον επίσημα από τον ηγέτη του ψευδοκράτους στην Κύπρο, Ερσίν Τατάρ, ότι η αεροπορική βάση Gecitkale (Λευκόνοικο), περνάει στα χέρια του Τουρκικού στρατού.
Σε σχετικό με το θέμα άρθρο του Διεθνές ΜΜΕ, επισημαίνει:
Η στρατηγική σημασία της αεροπορικής βάσης Gecitkale (Λευκόνοικου)
“Η αεροπορική βάση Gecitkale, φωλιασμένη στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, που τώρα έχει καθοριστεί ως κεντρικός κόμβος για την ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αποτελεί απόδειξη των αυξανόμενων στρατιωτικών και στρατηγικών φιλοδοξιών της Τουρκίας στην περιοχή.
Αυτή η κίνηση όχι μόνο ενισχύει το πλαίσιο ασφαλείας για τους Τουρκοκύπριους, αλλά ενισχύει σημαντικά την ικανότητα της Τουρκίας να προβάλλει ισχύ και να επιτηρεί την Ανατολική Μεσόγειο.
Με φόντο τις συνεχιζόμενες εντάσεις και διαμάχες, ιδίως όσον αφορά τα θαλάσσια σύνορα και τους πόρους, η στρατηγική θέση της βάσης είναι έτοιμη να αλλάξει βαθιά τη δυναμική της περιφερειακής ισχύος.
Ένταση και διπλωματικές προεκτάσεις
Ενώ ο Tatar τονίζει την κίνηση ως απαραίτητο βήμα για την προστασία και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, αυτή η εξέλιξη έχει πυροδοτήσει ανησυχίες στις γειτονικές χώρες, ιδιαίτερα στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Η επέκταση των στρατιωτικών δυνατοτήτων σε μια τόσο ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή προσθέτει επίπεδα πολυπλοκότητας στις ήδη τεταμένες σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η επίκληση του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”, που διεκδικεί δικαιώματα σε μια περιοχή τριπλάσια της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στη Μεσόγειο, υπογραμμίζει την πιθανότητα για αυξημένες τριβές και την επείγουσα ανάγκη για διπλωματική δέσμευση για την αποτροπή της κλιμάκωσης.
Επιπτώσεις για την περιφερειακή σταθερότητα
Η εκτυλισσόμενη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από την επίσημη μεταφορά της αεροπορικής βάσης Gecitkale, θέτει τις βάσεις για ένα νέο κεφάλαιο στη στρατηγική αφήγηση της Ανατολικής Μεσογείου.
Καθώς τα έθνη που συνορεύουν με τη Μεσόγειο αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης, η σημασία του διαλόγου, του αμοιβαίου σεβασμού της κυριαρχίας και της τήρησης των διεθνών νόμων της θάλασσας γίνονται όλο και πιο κρίσιμη.
Η πορεία προς τα εμπρός, γεμάτη προκλήσεις, απαιτεί μια ανανεωμένη δέσμευση για ειρηνική συνύπαρξη και συνεργατική δέσμευση σε αυτό το ιστορικά αμφισβητούμενο θέατρο.
Η χρήση της στρατιωτικής βάσης του Λευκόνοικου κατά Κύπρου – Ελλάδας-Ισραήλ
Πλέον και επισήμως το αεροδρόμιο του Λευκόνοικου ως στρατιωτική βάση της Τουρκίας στην Κύπρο, δύναται να χρησιμοποιηθεί τόσο σε ειρήνη όσο και σε πόλεμο για εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των επιδιώξεων της Άγκυρας κατά της Κύπρου και Ελλάδας στη ΝΑ Μεσόγειο αλλά και κατά Κρήτης-Δωδεκανήσων.
Καταρχήν οι Τούρκοι δύνανται μέσω του Λευκόνοικου να προβούν σε σημαντική ενίσχυση των κατοχικών δυνάμεων πριν τις επιχειρήσεις, αφού αυτό είναι εντός βεληνεκούς πυροβολικού της Ειθνοφρουράς.
Επιπλέον αποτελεί λίαν προωθημένη βάση για υποστήριξη αεροναυτικών επιχειρήσεων στη ΝΑ Μεσόγειο είτε μέσω drones που θα ενεργούν από αυτό, είτε με μαχητικά αεροσκάφη.
Τέλος δύναται να σταθμεύσουν στην βάση του Λευκόνοικου ιπτάμενα τάνκερ της Πολεμικής Αεροπορίας των Τούρκων, από τα οποία να ανεφοδιάζονται τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη τα οποία θα δύναται να ενεργούν κατά Κρήτης -Δωδεκανήσων συνεχώς.
Εκτός των ανωτέρω η Τουρκία μπορεί πλέον να απειλεί άλλες χώρες ή να λειτουργεί αποτρεπτικά, όπως αυτές πχ το Ισραήλ να σπεύσουν προς υποστήριξη της Κύπρου
Αναφορικά δε από γεωστρατηγικής άποψης θα λέγαμε ότι με την τουρκική στρατιωτική βάση του Λευκόνοικου, οι “γείτονες” εδραιώνουν την αντίληψη της «Γαλάζιας Πατρίδας» αναβαθμίζοντας τη θέση τους στη ΝΑ Μεσόγειο.
Οι τρείς (3) κινήσεις “μάτ” Ελλάδας-Κύπρου
Η απόδοση και επισήμως του αεροδρομίου του Λευκόνοικου στην Τουρκία για χρήση ως στρατιωτική της βάση στην Κύπρο, αποτελεί καταφανέστατη απόδειξη ότι ο Ερντογάν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποδεχθεί ως λύση στο Κυπριακό την ύπαρξου ενός κράτους στη βάση Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αλλά μένει σταθερά προσηλωμένος στην δημιουργία 2 κρατών στη Μεγαλόνησο.
Αυτό θα πρέπει να το συνειδητοποιήσει πλήρως τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα, οι οποίες θα πρέπει να προβούν το ταχύτερο δυνατόν στις δέουσες ενέργειες.
Αυτές κατά την εκτίμησή μας θα πρέπει να συνίστανται σε τρείς πυλώνες.
Ο πρώτος αφορά την κατεπείγουσα οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Κύπρο, στη βάση του χάρτη της Σεβίλλης, όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας, “ψαλιδίζοντας” μια και καλή τα τουρκικά όνειρα περί “Γαλάζιας Πατρίδας”
Ο δεύτερος αφορά την όσο το δυνατόν ταχύτερη αμυντική θωράκιση της Κύπρου, με αγορά αρχικά από αυτήν μαχητικών αεροσκαφών- Φρεγατών-υποβρυχίων-αντιπλοϊκων και αντιαεροπορικών πυραύλων.
Ωστόσο τα παραπάνω ευρισκόμενα στην Κύπρο θα είναι εντός βεληνεκούς του τουρκικού πυροβολικού, drones, πυραύλων και μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας.
Λύση στο πρόβλημα αυτό δύναται να δώσει η Ελλάδα, με τον τρίτο πυλώνα ενεργειών, που είναι η δημιουργία αεροναυτικών βάσεων της Κύπρου στην χώρα μας και συγκεκριμένα σε Κρήτη και Νότια Πελοπόνησο, κατόπιν διακρατικής συμφωνίας.
Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, για μια ακόμη φορά προειδοποιούσε νωρίτερα, για την απόδοση του αεροδρομίου του Λευκόνοικου στον Τουρκικό στρατό, με άρθρο στις 23/1/2024 με τίτλο “Ταφόπλακα” βάζει στο Κυπριακό ο Ερντογάν-“Με τη βούλα” του ψευδοκράτους το αεροδρόμιο του Λευκόνοικου γίνεται Τουρκική στρατιωτική βάση“