Οι αποκαλύψεις για πολλαπλά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης στη Γερμανία, εντός της Ευαγγελικής εκκλησίας, έχουν προκαλέσει αποτροπιασμό.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, πρόσφατη έρευνα δείχνει πως τα περιστατικά κακοποίησης στην Ευαγγελική Εκκλησία είναι αντίστοιχης κλίμακας με αυτά της Καθολικής Εκκλησίας στη Γερμανία – και πως συχνά δεν υπήρχε η βούληση για διερεύνηση των περιστατικών αυτών.
«Είναι μία μαύρη μέρα για την Ευαγγελική Εκκλησία στη Γερμανία», λέει ο Ντέτλεβ Ζάντερ. «Σήμερα θα έπρεπε να χτυπούν όλες οι καμπάνες των εκκλησιών και οι σημαίες να κυματίζουν μεσίστιες». Ο Ζάντερ, ο οποίος μόλις έκλεισε τα 60, υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε εκκλησιαστικά ιδρύματα επί σειρά ετών κατά την παιδική του ηλικία. Τώρα τονίζει τη σοβαρότητα της φρικτής αυτής κατάστασης κατά την παρουσίαση της πρώτης μελέτης με θέμα «Σεξουαλική βία και άλλες μορφές κακοποίησης στην Ευαγγελική Εκκλησία και τη Διακονία στη Γερμανία». «Για όσους έχουν υποστεί κακοποίηση όμως είναι μια καλή μέρα», προσθέτει.
«Η κορυφή του παγόβουνου»
Σε 870 σελίδες η έκθεση σχετικά με τη σεξουαλική βία στην Ευαγγελική Εκκλησία αναφέρει τουλάχιστον 2.225 θύματα κατά τις περασμένες δεκαετίες και 1.259 πιθανούς θύτες. Αυτοί οι αριθμοί όμως είναι μονάχα «η κορυφή του παγόβουνου», δηλώνει ο Μάρτιν Βάζλαβικ, καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνών του Αννόβερου και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Οι ερευνητές επιχειρούν να προσεγγίσουν την πραγματικότητα υπολογίζοντας τον αριθμό των συνολικών ανήλικων θυμάτων στα 9.355 και αυτό των θυτών στους 3.500, εκ των οποίων το 1/3 είναι κληρικοί. Σύμφωνα πάντα με την έρευνα αυτή τα εγκλήματα λάμβαναν χώρα στα ιδρύματα της Ευαγγελικής Εκκλησίας, σε ορφανοτροφεία, καθώς και σε διακονικά ιδρύματα και ενορίες.
Ο Βάζλαβικ στηλιτεύει επιπλέον τη «θεσμική αδράνεια» και την «παθολογικοποίηση των θιγόμενων», επισημαίνοντας πως η διάχυση των ευθυνών αποτελεί θεσμικό φαινόμενο στην Ευαγγελική Εκκλησία. Με άλλα λόγια, κανείς δεν φταίει – και εάν κάποιος φταίει, πρόκειται πάντα για κάποιον άλλο. Σύμφωνα με τον Βάζλαβικ η Ευαγγελική Εκκλησία, που αυτοπροβάλλεται ως μια «καλύτερη εκκλησία», έχει μια «εξιδανικευμένη άποψη για τον εαυτό της», σε ένα πλαίσιο όπου πρέπει να υπάρχει αναγκαστικά αρμονία ως ένα εκ των «δομικών χαρακτηριστικών» της συγκεκριμένης Εκκλησίας – η οποία αποτελεί φυσικά και μία αδελφότητα, στο περιβάλλον της οποίας είναι αδύνατον να υπάρχουν συγκρούσεις.
Μετά από τις αποκαλύψεις αυτές η Ευαγγελική Εκκλησία στη Γερμανία ενδέχεται να μην είναι ποτέ ξανά η ίδια. Για πολλά χρόνια παρέμενε στη σκιά των τεράστιων προβλημάτων που υπήρχαν στην Καθολική Εκκλησία – το 2010 είχε ξεσπάσει και σε αυτή σκάνδαλο κακοποιήσεων, το οποίο διερευνήθηκε διεξοδικότερα μεταξύ 2014 και 2018. Ακόμη, πριν από τρία χρόνια η Καθολική Εκκλησία συμφώνησε σε ορισμένα ενιαία πρότυπα για την αντιμετώπιση των περιστατικών.
Ευαγγελικοί παρατηρητές υποστήριζαν εδώ και καιρό πως η Καθολική Εκκλησία, όπου οι ιερείς υποχρεώνονται να απέχουν από το σεξ και όπου υπάρχει αυστηρή σεξουαλική ηθική, αντιμετωπίζει λόγω αυτού ειδικά προβλήματα, όσον αφορά για παράδειγμα την ομοφυλοφιλία. Τα πράγματα αποδείχθηκαν διαφορετικά.
Παραιτήσεις μόνο γυναικών
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι παραιτήσεις εκκλησιαστικών ηγετών που προκάλεσαν αίσθηση αφορούσαν δύο κορυφαίες και εξέχουσες γυναίκες εκπροσώπους της Ευαγγελικής Εκκλησίας.