Ελβετία: Ο κορυφαίος προορισμός για τους Γερμανούς και τα μυστικά που την κάνουν μοναδική
Η Ελβετία, γνωστή για τις σοκολάτες, τα ρολόγια και την οικονομική της σταθερότητα, αναδεικνύεται για άλλη μια φορά ως ο απόλυτος «μαγνήτης» για τους Γερμανούς πολίτες που επιλέγουν να ζήσουν στο εξωτερικό. Νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της, την ώρα που η Αυστρία και η Ισπανία ακολουθούν ως δημοφιλείς εναλλακτικές. Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει την Ελβετία τόσο ελκυστική, πέρα από τα γνωστά στερεότυπα; Η απάντηση κρύβεται σε μια σειρά από εκπληκτικά στοιχεία που πολλοί αγνοούν.
Η γερμανική μετανάστευση και η ελβετική πρωτιά
Σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας (Destatis) και της Eurostat, η Ελβετία παραμένει ο νούμερο ένα ευρωπαϊκός προορισμός για τους Γερμανούς μετανάστες. Έως τα τέλη του 2023, σχεδόν 323.600 Γερμανοί πολίτες κατοικούσαν στη χώρα, σημειώνοντας αύξηση 2,4% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η τάση αυτή είναι σταθερή την τελευταία δεκαετία, με τον αριθμό των Γερμανών στην Ελβετία να έχει αυξηθεί κατά 10,7%.
Την ίδια ώρα, η Αυστρία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με περισσότερους από 232.700 Γερμανούς κατοίκους, καταγράφοντας μάλιστα ταχύτερο ρυθμό αύξησης (3,4%). Η Ισπανία, από την πλευρά της, ανακάμπτει δυναμικά και έρχεται τρίτη με πάνω από 128.000 Γερμανούς, αντιστρέφοντας την πτωτική πορεία των προηγούμενων ετών. Η εγγύτητα, οι πολιτισμικοί δεσμοί και τα περιορισμένα γλωσσικά εμπόδια καθιστούν την Ελβετία και την Αυστρία σταθερές επιλογές, ενώ ο τρόπος ζωής και το κλίμα ενισχύουν ξανά τη θέση της Ισπανίας.
Η πραγματική πρωτεύουσα και η γλωσσική πολυμορφία
Πέρα από την οικονομική της δύναμη, η Ελβετία είναι μια χώρα γεμάτη εκπλήξεις. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πρωτεύουσά της είναι η Ζυρίχη ή η Γενεύη, όμως ο τίτλος ανήκει στη Βέρνη. Πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, μια από τις πιο γραφικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, με μια πανέμορφη παλιά πόλη που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η πολιτιστική της ταυτότητα είναι εξίσου σύνθετη, καθώς στη χώρα συνυπάρχουν τέσσερις εθνικές γλώσσες: τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρομανσικά. Τα γερμανικά ομιλούνται στο ανατολικό, βόρειο και κεντρικό τμήμα, τα γαλλικά στα δυτικά και τα ιταλικά στα νότια. Τα ρομανσικά, αν και λιγότερο διαδεδομένα, ομιλούνται από έναν αυτόχθονα πληθυσμό στο καντόνι του Γκριζόν. Ορισμένα καντόνια, όπως το Φριμπούρ, η Βέρνη και το Βαλαί, είναι επίσημα δίγλωσσα, ενώ το Γκριζόν είναι τρίγλωσσο, αποτυπώνοντας τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της χώρας.
Γη των ρεκόρ και των καινοτομιών
Η Ελβετία φιλοξενεί εντυπωσιακά επιτεύγματα μηχανικής και φυσικά τοπία. Στα βουνά της βρίσκεται η μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο, η σήραγγα βάσης Γκόταρντ, με μήκος 57 χιλιόμετρα. Το έργο, που εγκαινιάστηκε το 2016 και κατέχει θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, διαπερνά τις Άλπεις σε βάθος έως και 2.000 μέτρων. Παράλληλα, εκεί βρίσκεται και η μακρύτερη σκάλα του κόσμου με 11.674 σκαλοπάτια, δίπλα στο τελεφερίκ Niesenbahn. Η πρόσβαση επιτρέπεται στο κοινό μόνο μία ημέρα τον χρόνο, κατά τη διάρκεια του αγώνα δρόμου Niesen Run.
Η φύση της είναι εξίσου εντυπωσιακή, με περίπου 7.000 λίμνες να συνθέτουν μοναδικά τοπία. Η μεγαλύτερη είναι η Λίμνη της Γενεύης, την οποία μοιράζεται με τη Γαλλία, ενώ η μεγαλύτερη λίμνη που βρίσκεται εξ ολοκλήρου εντός των ελβετικών συνόρων είναι η Λίμνη Νεσατέλ.
Επιστημονικό καταφύγιο και απρόσμενες εφευρέσεις
Η χώρα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μερικά από τα μεγαλύτερα μυαλά της ιστορίας. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας και τη διάσημη εξίσωσή του E=mc2 ενώ ζούσε στη Βέρνη. Το σπίτι όπου διέμενε έχει μετατραπεί σήμερα σε μουσείο, προσελκύοντας πλήθος επισκεπτών.
Εκτός από τη θεωρητική φυσική, η Ελβετία είναι και η πατρίδα μιας εφεύρεσης που άλλαξε την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων: του βέλκρο. Ο Ελβετός μηχανικός Ζορζ ντε Μεστράλ εμπνεύστηκε τη δημιουργία του από τους καρπούς της κολλιτσίδας που κόλλησαν στο τρίχωμα του σκύλου του κατά τη διάρκεια μιας βόλτας. Εξετάζοντάς τους στο μικροσκόπιο, ανακάλυψε τους μικροσκοπικούς γάντζους που τους επέτρεπαν να προσκολλώνται παντού, οδηγώντας τον στη δημιουργία της αυτοκόλλητης ταινίας.