Λουκία Πετρά
Γλωσσολόγος δεν είμαι… Μου αρέσει να σκέφτομαι και να ψάχνω πριν αποφασίσω οτιδήποτε, αλλά και να είμαι ακριβολόγος όταν απευθύνομαι στους γύρω μου. Τούτες τις μέρες μια φράση δεν λέει να ξεκολλήσει από το μυαλό μου, “η θυσία των παιδιών στα Τέμπη”…
Η έννοια της λέξης ‘’θυσία’’ με βασάνιζε, μέχρι που αποφάσισα να ξεφυλλίσω κάμποσα έντυπα λεξικά, να ανατρέξω σε ηλεκτρονικά μέσα, να ρίξω μια ματιά και στη λαϊκή παράδοση, για να ξεκαθαρίσω επιτέλους αν εγώ είμαι ένας σκεπτόμενος μαλάκας που δεν αποδέχομαι το ρόλο του θυσιαζόμενου ή κάποιοι μας κοροϊδεύουν χοντρά για να διατηρήσουν το δικαίωμα να “μας θυσιάζουν’’ στο βωμό της “πατριδροφροσύνης’’, όχι βεβαίως ως σκεπτόμενους πολίτες αλλά ως τρομαγμένα θηράματα ή ακόμη καλύτερα ως άνοα βόδια…
Σε όλα, λοιπόν, τα λεξικά που ανέτρεξα, η “θυσία’’ συνοδευόταν από εκφράσεις όπως “εκούσια προσφορά’’, “θεληματική στέρηση’’. Δηλαδή, η “θυσία’’ για να θεωρηθεί θυσία, απαιτεί πρώτα από όλα τη την συμφωνία του “θυσιαζόμενου’’.
ΑΡΑ τα παιδιά θέλανε να θυσιαστούν για το καλό του ελληνικού σιδηρόδρομου ή μήπως οι γονείς των παιδιών έδωσαν τη συγκατάθεσή τους στη θυσία αυτή;
Ρε παλληκάρια της κυβέρνησης, αντί να συνεχίζετε το γλυφιτζούρι των “θυσιών’’, γιατί δεν προβαίνετε στην μόνη θυσία που θα μπορούσε να σας κάνει πιστευτούς, μια θυσία που θα συμφωνεί με την πραγματική- και γλωσσολογικά- έννοια του όρου;
- Να θυσιάσετε τις παχυλές προσωπικές απολαβές σας και τα προνόμιά σας (περιλαμβανομένης και της άρνησης προστασίας από το νόμο “περί ευθύνης υπουργών’’) στο βωμό της σωτηρίας του ελληνικού λαού και να μας αδειάσετε τη γωνιά!
- Να θυσιάσετε την περιουσία που αποκτήσατε μετά την έναρξη ενασχόλησής σας με τα κοινά, στον ίδιο βωμό!
Συγκυβερνήτες και παρατρεχάμενοι, όταν η “θυσία” δεν είναι εκούσια προσφορά, δεν είναι θυσία αλλά σφαγή!!!